Baby Bag

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია

პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ იმ შეცდომების შესახებ საუბრობს, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ხველის მკურნალობისას უშვებენ. თამარ ჩაჩიბაიას თქმით, შინაურული მეთოდების გამოყენება და ექიმის დანიშნულების გარეშე თვითნებური მკურნალობა არ შეიძლება, რადგან ეფექტიანი არ არის:

„სხვადასხვა დაავადების დროს ადამიანები, მით უმეტეს მშობლები, მიმართავენ მკურნალობის შინაურულ მეთოდებს. მათ უნდათ, რომ ბავშვის გამოჯანმრთელებისთვის ყველა ღონე იხმარონ. ძირითადად მიმართავენ ძველ ტრადიციულ მეთოდებს, ბებიებისგან გადმოცემულს. ერთ-ერთი ასეთი მეთოდი ხველის დროს არის გულ-მკერდზე ცხოველური წარმოშობის საშუალებების, ცხიმის, ქონის შეზელვები თაფლის ნაზავთან ერთად . წარმოიდგინეთ, ეს ჯანმრთელ მდგომარეობაში როგორი დისკომფორტია. ბავშვი შეწუხებული წევს მაღალი ტემპერატურით, ახველებს და პლიუს ეს მდგომარეობა. მეც მქონია ასეთი შემთხვევები პრაქტიკაში. დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ არანაირი დადებითი ეფექტი ხველის დროს შეზელვებს არ აქვს. ფორებს ვახშობთ ამ დროს, კანი არ სუნთქავს, ბავშვი შებოჭილია. ნამდვილად არ აქვს ამას კარგი ეფექტი.“

თამარ ჩაჩიბაია საკუთარი პრაქტიკიდან ერთ-ერთ შემთხვევას იხსენებს, როდესაც მშობლებმა ბავშვის მკურნალობის არასწორი შინაურული მეთოდი გამოიყენეს:

„მე მქონდა შემთხვევა, მივედი პაციენტთან, რომელსაც ჰქონდა სუნთქვის მწვავე უკმარისობა, ბავშვი იყო მთლიანად შეზელილი, ზურგიც კი შეზელილი ჰქონდა, არ მომეცა საშუალება, რომ გამესინჯა ბავშვი. ძალიან მორიდებით ვთხოვე მშობლებს, რომ ბავშვი გაესუფთავებინათ. რა თქმა უნდა, დამიჯერეს. გავსინჯე ბავშვი და დავსვი დიაგნოზი. მივეცი საჭირო რეკომენდაციები. დეტალურად ავუხსენი, რა უნდა გავაკეთოთ, რა არის საჭირო, რომ ბავშვი გამოვიდეს მდგომარეობიდან. მათ, რა თქმა უნდა, მიიღეს ეს რეკომენდაცია. მშობლებმა მითხრეს, რომ არასდროს ამას აღარ გამოიყენებდნენ.“

„თაფლიანი რძეს რაც შეეხება, მას შეიძლება ჰქონდეს რაღაც დადებითი ეფექტი, მაგრამ მშობლებს ჰგონიათ, რომ ის ნახველს გაათხელებს, თუმცა ასე არ არის. შესაძლოა ბრონქიტი არც იყოს ამ დროს. ფრაზა „ყელს ჩაუწმენდს“ არ არის სწორი. ჩვეულებრივი სუფთა თაფლი მივცეთ ბავშვს, თუ ალერგიული რეაქცია არ აქვს, ეს უფრო ეფექტიანია. ცალ-ცალკე მივცეთ ორივე, ცალკე მივცეთ რძე და ცალკე თაფლი. თუ ასე მოვიქცევით, ეს ძალიან ეფექტიანი და სასარგებლო იქნება,“ - აცხადებს თამარ ჩაჩიბაია.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

​ხშირად და ხანგრძლივად მოავადე ბავშვების პროფილაქტიკა და მკურნალობა ნატურალური (მცენარეული...
​ხშირად და ხანგრძლივად მოავადე ბავშვების პროფილაქტიკა და მკურნალობა ნატურალური (მცენარეული) საშუალებებით - აღნიშნულ თემაზე გთავაზობთ ინტერვიუს პედიატრთან.- რას ნიშნავს ცნება „ხშირად მოავადე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად