Baby Bag

„კოვიდ-19-ის გადატანის შემდეგ ანტისხეულები თუ არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„კოვიდ-19-ის გადატანის შემდეგ  ანტისხეულები თუ არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

​​ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმბეგოვი ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „დილის შოუ“ კოვიდ-19-ის დამარცხების შემდეგ ორგანიზმში ანტისხეულების დარჩენის საკითხზე საუბრობს. მისი თქმით, თუ ტესტირებამ კოვიდის გადატანის შემდეგ ადამიანის ორგანიზმში კორონავირუსის საწინააღმდეგო ანტისხეულები ვერ გამოავლინა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ამ ადამიანს ვირუსის წინააღმდეგ იმუნიტეტი არ აქვს ჩამოყალიბებული:

„ჩემდა გასაკვირად, ​კოვიდის გადატანის შემდეგ ბევრ ადამიანს არ უფიქსირდება ანტისხეულები ორგანიზმში. რამოდენიმე დღის წინ ახალ ზელანდიაში კვლევა გამოქვეყნდა, სადაც შეაფასეს ადამიანების ანტისხეულები. როდესაც ორგანიზმში ვირუსი შემოდის, მას ძალიან ბევრი კომპონენტი აქვს, გარედან გვირგვინები, ათასი კაფსიდი და ა.შ. ადამიანის ორგანიზმი თითოეული კომპონენტის მიმართ ცალ-ცალკე ანტისხეულებს გამოიმუშავებს. ბევრი სახეობის ანტისხეული ყალიბდებდა. ამ ანტისხეულებს შორის რომელი გაქრება, რომელი დარჩება, ეს საკითხი ახლა არის დახვეწის პროცესში. მთელ მსოფლიოში გაურკვეველია ჯერ ეს საკითხი. როდესაც ახალ ზელანდიაში კვლევა ჩაატარეს, აღმოჩნდა, რომ ცალკეული ანტისხეულები უფრო მალე გაქრა, ზოგი კი დიდხანს შენარჩუნდა. ზოგიერთი ანტისხეული უფრო გამძლე აღმოჩნდა და რვა თვე დარჩა.“

ბიძინა კულუმბეგოვის თქმით, თუ ტესტი ანტისხეულებს არ აჩვენებს, შესაძლოა, ეს უჯრედული იმუნიტეტის ჩამოყალიბებაზე მიგვანიშნებდეს:

„ადამიანებს ფრუსტრაციაში აგდებს ის, რომ არ რჩებათ ანტისხეულები. ეს იმას ნიშნავს, რომ ანტისხეულები გაქვს, მაგრამ ვერ აღმოაჩინა ტესტმა, ან ჩამოგიყალიბდა უჯრედული იმუნიტეტი, რომელიც უფრო ძლიერია, ვიდრე ანტისხეულებით იმუნიტეტი, რაც არ ნიშნავს იმას, რომ ​ინფექცია მალე დაემართება ადამიანს. თუ ანტისხეულები არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ.“

„მსოფლიოში რამდენიმე შემთხვევა არის რეინფიცირების, მაგრამ არ არის ეს მასობრივი. ვირუსი მუტაციებს განიცდის. იმის ალბათობა, რომ ადამიანს ვირუსი განსხვავებული შტამით დაემართოს, რა თქმა უნდა, არსებობს. საბედნიეროდ, ​ვირუსს კარდინალური და აგრესიული მუტაცია ჯერ არ განუცდია, ამიტომაც მასობრივი რეინფიცირება არ არის. პაციენტებში, რომლებმაც მსუბუქად გადაიტანეს ვირუსი, მანეიტრალიზებელი ანტისხეულები ნაკლებადაა, რაც იმას გულისხმობს, რომ მათი პლაზმა სხვა ადამიანს არ გამოადგება. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ადამიანს, რომელსაც კოვიდი მსუბუქად ჰქონდა, იმუნური დაცვა არ აქვს,“ - აცხადებს ბიძინა კულუმბეგოვი.

წყარო: ​დილის შოუ

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ადამიანების 90-95%-მა შინ და გარეთ უნდა ატაროს ნიღაბი''
ჯანდაცვის სფეროს ექსპერტების შეფასებით, დიდი მნიშვნელობა ენიჭება საზოგადოების მხრიდან დადგენილი წესების მკაცრ დაცვას, ხოლო სახელმწიფოს მხრიდან აღსრულების კონტროლს, მათ შორის, პირბადის ტარებისა და სოცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად