Baby Bag

„თუ წნევა არ არის 130:80-ზე ზემოთ, წნევის დამაქვეითებელი საშუალებების მიღება კატეგორიულად დაუშვებელია,“- ნინო კიკნაძე

„თუ წნევა არ არის 130:80-ზე ზემოთ, წნევის დამაქვეითებელი საშუალებების მიღება კატეგორიულად დაუშვებელია,“- ნინო კიკნაძე

თერაპევტმა ნინო კიკნაძემ არტერიულ წნევაზე ამინდის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ წნევის ცვალებადობა მხოლოდ მეტეოროლოგიურ ფაქტორებზე არ არის დამოკიდებული:

„რატომ მწვავდება გაზაფხულზე პრობლემა? მხოლოდ მეტეოროლოგიური ფაქტორების გამო კი არ არის. თუ ადამიანი ჯანსაღი ცხოვრების წესით ცხოვრობს, მას არ ეშინია არც გაზაფხულის და არც სხვა სეზონის. ზამთარში უფრო უმოძრაოდ ვართ. ზამთარში არ გვაქვს იმის საშუალება, რომ მივიღოთ ბევრი ხილი-ბოსტნეული. ​ვიკვებებით ნაჯერი ცხიმებით, ნახშირწყლებით. ამინდის ცვალებადობა გაზაფხულზე, რა თქმა უნდა, ახდენს გავლენას. ჯანმრთელ ადამიანს ეს პრობლემა დიდად არ ეკარება, იმიტომ, რომ ადამიანის ორგანიზმს აქვს ადაპტაციის ძალიან კარგი უნარი.“

ნინო კიკნაძის თქმით, არტერიული წნევის მატების ერთ-ერთი რისკი ასაკის მატებაა:

„ასაკის მატება არის რისკი არტერიული წნევის მატების. ირღვევა ის მექანიზმები, რომლებიც მონაწილეობს არტერიული წნევის რეგულირებაში. უკვე 18 წლის ასაკიდან ადამიანმა უნდა დაიწყოს წნევის გასინჯვა. წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა გაიზომოთ წნევა. თუ თანმხლები პათოლოგიებია, უფრო ხშირადაც კი. ძალიან  დიდი მნიშვნელობა აქვს მედიკამენტებს, რას იღებს ადამიანი. შეიძლება, რომ ტკივილგამაყუჩებლებს იღებდეს. წნევის გაზომვის ტექნიკასაც აქვს მნიშვნელობა. თუ არასწორად იზომავთ წნევას, ამან შეიძლება ცრუ მაღალი წნევა გიჩვენოთ. ადამიანი უნდა იყოს მოსვენებულ მდგომარეობაში. მანამდე აღელვებული თუ არის, ჩვენ ცოცხალი ორგანიზმები ვართ და ჩვენი წნევაც მერყევია. ადამიანს არ უნდა ჰქონდეს სიგარეტი მოწეული, საკვები არ უნდა ჰქონდეს ახლად მიღებული. მოსვენებულ მდგომარეობაში უნდა იჯდეს როგორც მინიმუმ 5 წუთი. იდაყვის ქვეშ ხელის ამოდება არ არის სწორი.“

„არტერიულ ჰიპერტენზიას სიმპტომები არ ახასიათებს, თუ არ არის 180:120-ზე ზემოთ. არტერიულ ჰიპერტენზიას თავის ტკივილთან აიგივებენ, რაც ნამდვილად არ შეესაბამება სიმართლეს. ერთ-ერთ კვლევაში შეადარეს ​თავის ტკივილის სიხშირე არტერიული ჰიპერტენზიისა და ნორმალური წნევის მქონე პაციენტებში. აღმოჩნდა, რომ არანაირი განსხვავება არ იყო. მყოლია პაციენტები, რომლებსაც 200 აქვთ წნევა და საერთოდ ვერ გრძნობენ. შესაძლებელია იყოს რაღაც დისკომფორტი გულის არეში, გულის ფრიალი, კეფის არეში ტკივილი, მაგრამ ეს არ არის სპეციფიკური სიმპტომი და ამის მიხედვით არ უნდა მივიღოთ წნევის დამწევი.ხშირ შემთხვევაში ადამიანი ემოციურად გაღიზიანებულია, ამიტომ სტკივა თავი და არა იმიტომ, რომ წნევა აქვს. როდესაც წნევას იზომავს, მატება ფიქსირდება. წნევა არის შედეგი და არა მიზეზი თავის ტკივილის. თუ წნევა არ არის 130:80-ზე ზემოთ, ​წნევის დამაქვეითებელი საშუალებების მიღება კატეგორიულად დაუშვებელია. მით უმეტეს, თუ ამას ხელს უწყობს ის, რომ ეს სტრესის გამოა ან ზედმეტი კოფეინი მიიღო,“- აღნიშნულ საკითხებზე ნინო კიკნაძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„სწრაფად შემცირებული არტერიული წნევა ხშირად ბევრად უფრო სახიფათო აღმოჩნდება, ვიდრე მაღალი...
​კარდიოლოგმა ზურაბ ფაღავამ ​არტერიული წნევის რეგულირებისთვის წყლის სათანადო რაოდენობით მიღებაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ წყალი ადამიანს არ ასუქებს და მისი მიღებისგან თავი არ უნდა შევიკავოთ:...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად