Baby Bag

სახიფათოა თუ არა კონდიციონერი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები მშობლებს

სახიფათოა თუ არა კონდიციონერი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები მშობლებს

ზაფხულის დადგომასთან ერთად სახლში ტემპერატურა იმატებს. უფროსებს და ბავშვებს სიცხე ძალიან აწუხებთ. მშობლები სიცხის მიუხედავად კონდიციონერის ჩართვას ხშირად ერიდებიან, რადგან არ იციან, რამდენად უსაფრთხოა მისი გამოყენება იმ ოთახში, სადაც ბავშვი იმყოფება. ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი მშობლებს ურჩევს გასაგრილებლად კონდიციონერი გამოიყენონ, თუმცა გარკვეული წესების დაცვა აუცილებელია.

  • 1.კონდიციონერი დაკვირვებით შეარჩიეთ

სახლში მცირეწლოვანი ბავშვი თუ გყავთ, კონდიციონერის შეძენამდე აუცილებლად შეამოწმეთ აქვს თუ არა მას სიმძლავრისა და ჰაერის ნაკადის მიმართულების რეგულირების მექანიზმები.

  • 2.ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას

კონდიციონერის ჩართვამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას და ის ზედმიწევნით კარგად დაიცავით. რეგულარულად გამოცვალეთ ფილტრები. თუ ტექნიკური მომსახურება დაგჭირდებათ, მიმართეთ მხოლოდ შესაბამის სპეციალისტებს.

  • 3.გააკონტროლეთ ჰაერის ტენიანობა

ჰაერის ტენიანობის კონტროლი აუცილებელია, როდესაც სახლში კონდიციონერი გაქვთ ჩართული. მისი მუშაობის პრინციპიდან გამომდინარე, ჰაერის გამოშრობის ალბათობა მაღალია. თუ ოთახში, რომელშიც კონდიციონერია ჩართული, ბავშვიც გყავთ, აუცილებლად გამოიყენეთ გიგრომეტრი და ჰაერის დამატენიანებელი.

  • 4.გაითვალისწინეთ კონდიციონერის მთავარი დანიშნულება

კონდიციონერის მთავარი ამოცანა სასიამოვნო გარემოს და ადეკვატური ტემპერატურის შექმნაა. ნუ ეცდებით სახლი მაცივრის რომელიმე განყოფილებას დაამსგავსოთ. თუ გარეთ ტემპერატურა 40 გრადუსზე მაღალია, არ არის აუცილებელი, რომ სახლში ტემპერატურა 18 გრადუსზე დაბლა დაიყვანოთ, 22-24 გრადუსი სავსებით საკმარისია.

  • 5.ჩართული კონდიციონერის წინ ბავშვს ნუ გააჩერებთ

ჩართული კონდიციონერის წინ ჰაერი აქტიურად მოძრაობს. ეს სივრცე, დაახლოებით, 2-3 მეტრის არეალშია. აღნიშნულ სივრცეში ბავშვს დიდხანს ნუ გააჩერებთ. არავითარ შემთხვევაში არ დადგათ ბავშვის საწოლი ამ ზონაში.

  • 6.ხშირად გაანიავეთ სახლი

კონდიციონერის გამოყენებისას არ უნდა დაივიწყოთ სახლის განიავების აუცილებლობა. ყოველდღიურად გამოაღეთ ფანჯრები და სახლი რეგულარულად გაანიავეთ.

  • 7.კონდიციონერის პულტი არ დადოთ ბავშვისთვის ხელმისაწვდომ ადგილას

ბავშვს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ჰქონდეს წვდომა კონდიციონერის პულტთან. მას უნდა აუხსნათ, რომ ეს დედიკოს და მამიკოს ნივთია და მისი გამოყენება სხვებისთვის არ შეიძლება. გახსოვდეთ, კონდიციონერის პულტი ბავშვს ერთი წუთითაც კი არ უნდა მისცეთ.

წყარო: ​goodhouse.ru

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

უსაფრთხოების 10 წესი, რომელიც ბავშვს აუცილებლად უნდა ასწავლოთ - ევგენი კომაროვსკი
​​ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს უსაფრთხოების ის წესები გააცნო, რომელთა შესახებ ბავშვმა აუცილებლად უნდა იცოდეს. მართალია, მშობლებს სურთ, რომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამ წლამდე ასაკის ბავშვებს უკვე უნდა გამოვუმუშაოთ პასუხისმგებლობის გრძნობა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„სამ წლამდე ასაკის ბავშვებს უკვე უნდა გამოვუმუშაოთ პასუხისმგებლობის გრძნობა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვებში პასუხისმგებლობის უნარის განვითარების შესახებ საუბრობს:

„ადრეულ ასაკში საძირკველის ჩაყრის გარეშე, შეუძლებელია, რომ უნარების განვითარება დავიწყოთ მოგვიანებით. ჩვენდა სამწუხაროდ ეს ასეა, რაც სპეციალისტებსაც ურთულებს შემდგომში საქმეს. ბუნებრივია, ადრეული ასაკის ბავშვს იმავე ენით ვერ დაველაპარაკებით, რომლითაც 14-15 წლის ასაკის ბავშვებს. არსებობს გარკვეული ორიენტირები, ხრიკები, ქცევის მოდელი, რომელიც უნდა დავიცვათ ადრეული ასაკიდან. ეს უნდა იყოს ბუნებრივი, მყარი და საიმედო ბაზა შემდგომ ახალ-ახალ გამოწვევებთან გამკლავებისთვის. თქვენ წარმოიდგინეთ, სამ წლამდე ასაკის ბავშვებსაც გარკვეულ ქმედებებთან მიმართებაში უკვე უნდა გამოვუმუშაოთ პასუხიმგებლობის გრძნობა. ეს თითქოს, ერთის მხრივ, ღიმილის მომგვრელია. მას უნდა შეეძლოს კონკრეტული საქციელის გამო დანაშაულის აღიარება. ბუნებრივია, ჩვენ მიერ საყვედურის თქმის ფორმა უნდა განსხვავდებოდეს, მაგრამ მან უნდა აღიაროს, რომ ცუდად მოიქცა. თუ მან მოხატა კედელი, უნდა მივიდეს იმის აღიარებამდე, რომ ხატვისთვის არსებობს სახატავი ფურცლები. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვმა გააცნობიერა თავისი ცუდი საქციელი.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, მშობელმა ბავშვს სხვისი საკუთრების პატივისცემა უნდა ასწავლოს:

„თუ ბავშვი სხვის ნივთს აზიანებს, უნდა ავუხსნათ, რომ ეს ნივთი არ არის მისი. საკუთარ ნივთს, შეიძლება, უფრო თამამად მოეპყრას ადამიანი, თუმცა მის გაფრთხილებასაც აქვს თავისი წესები. ის, რაც სხვისია, არ შეიძლება ავიღო დაუკითხავად. უნდა ვიკითხო, მაქვს თუ არა ამის უფლება. ის, რაც სახლში ბევრჯერ ამიხსნეს, მაგ. წიგნს დახატვა აფუჭებს, უნდა გავიგო და სხვისი ნივთი არ უნდა დავაზიანო.“

თამარ ედიბერიძე აღნიშნავს, რომ ბავშვს პასუხისმგებლობის გრძნობას ადრეული ასაკიდანვე თუ არ ჩავუნერგავთ, შესაძლოა, შემდეგ ძალიან გვიანი აღმოჩნდეს:

„ბავშვის ასაკის მატებასთან ერთად შინაარსი და კონტექსტი იცვლება. თუ მანამდე ბავშვს პასუხისმგებლობაზე არ ვესაუბრებოდით, რა თქმა უნდა, დავაგვიანეთ. მოზარდობის ასაკი საკმაოდ რთული ეტაპია. რთული არა მხოლოდ ჩვენთვის, მშობლებისთვის, არამედ, პირველ რიგში, ბავშვებისთვის. მათ ძალიან უჭირთ ამ ეტაპის გადალახვა. ეს არის ძალიან ბობოქარი პერიოდი, ჰორმონალურად, შინაგანად. საკუთარი თავის აღქმა პრაქტიკულად მთლიანად იცვლება. ჩვენ გვინდა, რომ შვილები თავისუფალ პიროვნებებად აღვზარდოთ. თავიდანვე ყველა უნდა ვაცნობიერებდეთ, რომ ჩემი თავისუფლება მთავრდება იქ, სადაც იწყება სხვისი პირადი სივრცე. საერთო სივრცეში ქცევის განსხვავებული წესებია, უბრალოდ ეს წესები არის მოლაპარაკებაზე დამოკიდებული. შენი სახლის კედლების დაზიანებისას უნდა იცოდე, რომ ეს შენი სახლია, მაგრამ კედლები ყველასია. შესაბამისად შენ ერთპიროვნულად ვერ გადაწყვეტ, აქ დახატავ, თუ იქ დახატავ.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, ბავშვებთან სამხედრო წესებით ვერ ვიხელმძღვანელებთ:

„ბუნებრივია, სამხედრო წესები პატარებთან არ მუშაობს. უფროსების პასუხისმგებლობაა ბავშვისთვის ისეთი გარემოს შექმნა, რომ მას დაზიანების სურვილი არ გაუჩნდეს და სხვაგან მიმართოს თავისი სურვილები და მისწრაფებები. არ ვამბობ, რომ ვიყვიროთ, ვიძალადოთ ან სასტიკად დავსაჯოთ ბავშვი, მაგრამ უნდა ავღნიშნოთ, რომ მან არასწორი საქციელი ჩაიდინა, არ გამოუვიდა ის, რასაც მისგან მოველოდით.“

„ალბათ, საქართველოში ძნელად მოიძებნება ოჯახი, სადაც მსგავსი რამ არ მომხდარა. ბავშვმა ფეხი წამოკრა რაღაცას და მაგიდას დაეჯახა. იმ წუთში მიცვივდნენ მშობლები, ოჯახის წევრები და ეუბნებიან: „ნუ გეშინია, ამ მაგიდამ გატკინა ხომ შენ? მოდი, ვცემოთ, ვცემოთ.“ ეს არის ყველაზე ცუდი, რაც შეიძლება პატარა ბავშვთან მიმართებაში გავაკეთოთ. ნახეთ, ბავშვს რას ვასწავლით, რომ შეიძლება შენი მოუქნელობა, შენი უხარისხო ქმედება დააბრალო სხვას, რომელიც რეალურად მსხვერპლია. მაგიდა სადაც დადგეს, იქ იდგა. მე წამოვედე ამ მაგიდას და ყველაფერი მას დავაბრალე, თან ვიძალადე კიდეც მასზე. თითქოს რა მოხდა, 3 წლის ბავშვს თუ ეს ვუთხარით, მაგრამ ეს ყველაფერი ილექება. 15-16-17 წლის აგრესიულ ქცევაში, შეიძლება, აღმოვაჩინოთ „ნაცემი მაგიდის“ ფენომენი. მოზარდი ნებისმიერი წინააღმდეგობის შემთხვევაში გამოავლენს აგრესიულ ქცევას. რა იქნებოდა სწორი 2-3 წლის ბავშვთან მიმართებაში? რა უნდა გაგვეკეთებინა? უნდა მივსულიყავით, გვეკოცნა და ტკივილი დაგვეამებინა. უნდა გვეთქვა, რომ სხვა დროს შორიდან შემოურბინოს მაგიდას. მეორე ვარიანტია, რომ მე გავწიო მაგიდა და სხვაგან დავდგა, რადგან ბავშვისთვის უსაფრთხო გარემო ვერ შევქმენი. ის, რომ ბავშვს აგრესია ჩამოვუყალიბე მაგიდის მიმართ, მომავალში ძალიან ცუდად დაგვიბრუნდება. მოზრდილ ასაკში ამან, შესაძლოა, ცუდი გამოძახილი ჰპოვოს,“ - აღნიშნავს თამარ ედიბერიძე. 


წაიკითხეთ სრულად