Baby Bag

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

კარდიოლოგმა არჩილ ჩუხრუკიძემ არტერიული წნევის მერყეობის პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილი განკურნება შეუძლებელია:

„ბევრმა ადამიანმა არ იცის, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილად განკურნება არ არსებობს. მედიცინა არ ფლობს იმის შესაძლებლობას, რომ რაღაც წამალი დავნიშნოთ ერთჯერადად მისაღები, გავიკურნოთ და წნევამ აღარ შეგვაწუხოს. ​თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ეს ადამიანები აუცილებლად უნდა იღებდნენ სისტემატურად ანტიჰიპერტენზიულ თერაპიას. არავითარ შემთხვევაში ეს არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს. 2-3 კვირა დავლიე წნევის წამლები, მერე შევწყვიტე და განვიკურნე წნევისგან, ასეთი რამ, სამწუხაროდ, არ არსებობს.“

არჩილ ჩუხრუკიძის თქმით, ქოლესტერინის მომატებული მაჩვენებელი გულის იშემიური დაავადებისა და ინსულტის განვითარებას უწყობს ხელს:

„ქოლესტერინი არ არის ისე სალანძღავი, როგორც ვლანძღავთ. ჩვენ ვსაუბრობთ ქოლესტერინის მოჭარბებულ რაოდენობაზე. თუ ადამიანს აქვს ცუდი ქოლესტერინის მაჩვენებლები მომატებული, ​ეს წარმოადგენს რისკ-ფაქტორს იმისთვის, რომ მას განუვითარდეს გულის იშემიური დაავადება, ინსულტი, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადება. ზოგიერთი ადამიანი, რომელიც ჯანმრთელია და ცოტათი მომატებულ ქოლესტერინს ნახავს, ფიქრობს, რომ ეს საგანგაშოა და ცდილობს რაიმე მედიკამენტის მიღებას. ეს ნამდვილად არ არის ასე.“

​სტრესები არტერიული წნევის წინასწარგანწყობას განაპირობებს. ადამიანისთვის, რომელსაც სტრესის ფონზე ეწევა არტერიული წნევა, პირველი ნაბიჯი აუცილებლად არის ანტიდეპრესანტების გამოყენება, რომელიც მის ემოციურ მდგომარეობას დაარეგულირებს. თუ ეს ვერ ხერხდება კონკრეტული მედიკამენტების გამოყენება, მერე უკვე უნდა შეირჩეს წნევის წამლების დოზირება. არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ ადამიანებთან ფსიქოთერაპევტების მუშაობაც საჭიროა. ეს არ არის პრობლემა, რომელიც ერთი ორგანოს პრობლემაა მხოლოდ,“ - აღნიშნულ საკითხზე არჩილ ჩუხრუკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https:/​/www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად