Baby Bag

„ვაქცინა სულ რამდენიმე დღე რჩება ადამიანის ორგანიზმში, არავითარი გავლენა გრძელვადიანი ზემოქმედებით ვაქცინას ორგანიზმზე არ აქვს,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„ვაქცინა სულ რამდენიმე დღე რჩება ადამიანის ორგანიზმში, არავითარი გავლენა გრძელვადიანი ზემოქმედებით ვაქცინას ორგანიზმზე არ აქვს,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

ალერგოლოგ-იმუნოლოგმა ბიძინა კულმბეგოვმა საზოგადოებაში გავრცელებული ვაქცინასთან დაკავშირებული ის მოსაზრებები განიხილა, რომლებიც ვაქცინაციის პროცესს აფერხებს. მან მოსახლეობას განუმარტა, რომ ვაქცინას ორგანიზმზე გრძელვადიანი ნეგატიური ზეგავლენის მოხდენა არ შეუძლია:

„ნებისმიერი მედიკამენტი დროის რაღაც მონაკვეთში რჩება ორგანიზმში და შემდეგ ის ორგანიზმს ტოვებს. ვაქცინებიც არის ზუსტად ასე. ისინი სულ რამდენიმე დღე რჩებიან ადამიანის ორგანიზმში, მაგრამ ძალიან დიდხანს ტოვებენ კვალს. ​ეს კვალი არის ვაქცინისგან გამომუშავებული იმუნიტეტი. არავითარი გავლენა გრძელვადიანი ზემოქმედებით ვაქცინებს არ გააჩნიათ. ვაქცინები არ მოქმედებს არც მდედრობითი სქესის და არც მამრობითი სქესის განაყოფიერების ფუნქციაზე. ზოგიერთი კვლევა აჩვენებს, რომ შეიძლება ვაქცინას პოზიტიური გავლენაც კი ჰქონდეს. ამ საკითხთან დაკავშირებით არავის არ უნდა ეშინოდეს.“

ბიძინა კულუმბეგოვის თქმით, შეცდომაა, როდესაც ადამიანები ამბობენ, თითქოს მხოლოდ მათი საქმეა რა გადაწყვეტილებას მიიღებენ ვაქცინაციასთან დაკავშირებით:

„ეს არის ძალიან სერიოზული შეცდომა, რომელსაც უშვებენ ჩვენი ქვეყნის მოქალაქეები. ვაქცინებზე უარს და ანტივაქსერულ დამოკიდებულებას ისინი ამით ამართლებენ ხოლმე. ​მიუხედავად იმისა, რომ დელტა ვარიანტმა შეამცირა კლინიკური ეფექტურობა, ის არ განულებულა. აცრილი ადამიანი აუცრელისგან განსხვავებით ნაკლები პერიოდის განმავლობაში ავადმყოფობს. აცრილი ადამიანი აუცრელისგან განსხვავებით გამოჰყოფს ნაკლები ვირუსის კონცენტრაციას და მცირე რაოდენობით ადამიანებს აავადებს. ვაქცინირებული ადამიანები ნაკლებად ავრცელებენ ინფექციას, თუნდაც კლინიკური სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში.“

„ბევრი ადამიანი, მათ შორის ჩემი კოლეგები, ​იმ მიზეზით, რომ მათ გადაიტანეს კოვიდი, თავს არიდებენ ვაქცინაციას. ერთის მხრივ, არავინ არ იცის კოვიდის გადატანის შემდგომ რამდენი ხნით და რა ხარისხით არის დაცული. ჯერ ამ საკითხთან დაკავშირებით სამედიცინო მყარი მტკიცებულება არ გაგვაჩნია. მსუბუქი დაავადების შემთხვევაში დაცვა უფრო სუსტია, ხოლო თუ მძიმე დაავადება გადაიტანა ადამიანმა, დაცვა უფრო მეტია. თუ ადამიანს ამავე დროს აქვს ქრონიკული დაავადებები, რაც უნდა მძიმედ გადაიტანო კოვიდი, მაინც სუსტი ბუნებრივი იმუნიტეტი გიყალიბდება. კოვიდი თუ გადაიტანე, 30 დღის შემდეგ შეგიძლია გაიკეთო ვაქცინაცია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ბიძინა კულუმბეგოვმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჯანმრთელობის ფორმულა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

რამდენ ხანს ეყოფა ადამიანს ორჯერადი აცრის შემდეგ გამომუშავებული იმუნიტეტი? - მაია ბუწაშვილ...
​ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა ორჯერადი ვაქცინირებით ჩამოყალიბებული იმუნიტეტის განლევის ვადებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ისრაელის მაგალითზე 6-8თვის შემდეგ მოსახლეობის გარკვეულ ნაწილში იმუნიტეტის გან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად