Baby Bag

„პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი, ამიტომ მას სახელი უნდა დავარქვათ,“ - თამარ ჩარკვიანი

„პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი, ამიტომ მას სახელი უნდა დავარქვათ,“ - თამარ ჩარკვიანი

ექიმმა-რადიოლოგმა თამარ ჩარკვიანმა მკერდის არეში კვანძების აღმოჩენის შემთხვევაში კვლევების ჩატარების საჭიროებაზე ისაუბრა:

„პატარა კვანძს სახელი უნდა დავარქვათ. ნებისმიერ სკრინინგულ პროგრამაში გამოკვლევა გულისხმობს ამ პატარა კვანძის გამოვლენას და აუცილებლად მის სახელდებას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ​პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი. კვანძის ზომა ძალიან მნიშვნელოვანია დაავადების განვითარებისა და მკურნალობის ეფექტიანობისთვის. ზომა არ არის გადამწყვეტი მისი ავთვისებიანი თუ კეთილთვისებიანი ხასიათისთვის.“

თამარ ჩარკვიანის თქმით, როდესაც ქალბატონს კეთილთვისებიან კვანძს აღმოუჩენენ ის სკრინინგულ რეჟიმში გადადის:

​კეთილთვისებიანის შემთხვევაში ჩვეულებრივ გადადის ის სკრინინგულ რეჟიმში. პირველად ნანახი კეთილთვისებიანი მცირე დაზიანება, მხოლოდ იმისთვის რომ დავრწმუნდეთ, სკრინინგის მონიტორინგში არის ექვსთვიანი ვადა. თუ არის საეჭვო, მაშინ გაკეთდება ბიოფსია. ქსოვილის ან უჯრედების შესწავლის გზით დავადგენ ეს რას წარმოადგენს. თუ არის ავთვისებიანი დაზიანება, ამ შემთხვევაში ის მიმართავს სპეციალიზირებულ კლინიკას.“

„რამეს ხომ არ ვუზიანებთ პაციენტს ამ ექვსთვიანი პერიოდით? თუ ექვს თვეში გავუკეთეთ კიდევ ერთი მამოგრაფია, ეს არ ნიშნავს, რომ კიდევ ექვს თვეშიც გავუკეთებთ. ამ დროს ჩვენ ორგანიზმს ზიანს არ ვაყენებთ. ეს ყველაფერი გამოთვლილია, არის შესაბამისი, მისაღები დოზის. თანამედროვე მამოგრამები საშუალებას იძლევა, რომ მინიმალური დასხივებით მიღებული იქნეს მაქსიმალურად ნათელი გამოსახულება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ჩარკვიანმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

qs-არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)-qe-

​რა უშლის ხელს წარმატებულ ძუძუთი კვებას?
დღეს ოთხშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას წარმოგიდგენთ - ლაქტაცია. რა უშლის ხელს წარმატებულ ძუძუთი კვებას? - ამჯერად ლაქტაციის კონსულტანტი თამუნა ლობჟანიძე ამ თემაზე მოგა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად