Baby Bag

„ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად,“ - მაია ბუწაშვილი

„ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ  ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად,“ - მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა კოვიდის წინააღმდეგ ბუნებრივი იმუნიტეტის ეფექტიანობისა და ვაქცინაციის აუცილებლობის შესახებ ისაუბრა:

„რა თქმა უნდა, ​ბუნებრივი იმუნიტეტი არსებობს, ის იცავს, მაგრამ ეს ვერაფრით ვერ გამოგვადგება ვაქცინის საწინააღმდეგო არგუმენტად. ბუნებრივი იმუნიტეტი და ვაქცინა ერთად არის საუკეთესო დაცვა და რისკების შემცირების გარანტირებული მეთოდი. ზოგიერთი კვლევა ამბობს, რომ კოვიდ გადატანილებისთვის მეორე აცრას აზრი არ აქვს და ერთი შეიძლება იყოს საკმარისი. ევროპის მთელი რიგი ქვეყნები კოვიდ გადატანილ მოზრდილებს მოერეჯერ არ ცრიან. ის, რომ კოვიდ გადატანილმა აღარ აიცრას, დღის წესრიგში საერთოდ არ დგას.“

მაია ბუწაშვილის თქმით, პირველი დოზის გაკეთების შემდეგ ვაქცინები საშუალოდ 30%-ით გვიცავს:

„ვაქცინის პირველი დოზის შემდეგ საშუალოდ 30%-ია დაცვა. მეორე დოზიდან ორი კვირის შემდეგ დაცვა აღწევს იმ მაქსიმუმს, რაც ამ ვაქცინისთვის არის შესაბამისი. ვისაც არ აქვს ანტისხეულები, ეს ავტომატურად არ ნიშნავს, რომ მათ იმუნიტეტი არ აქვთ.“

„რეინფიცირების შემთხვევაში უფრო მსუბუქად უნდა მიდიოდეს დაავადება, მაგრამ ზოგჯერ ეს კანონზომიერება ირღვევა. რეინფექციის დროს პირიქით, უფრო მძიმედ გამოხატული შემთხვევებიც ყოფილა. კოვიდ გადატანილს აცრა როდესაც ემატება, ის ორ-ნახევარჯერ მეტად დაცული ხდება. კოვიდის გადატანიდან ერთ თვეში ადამიანს შეუძლია აიცრას. ჩვენთან ადამიანებს, რომლებსაც ქრონიკული დაავადებები აქვთ, უფრო მეტად რატომღაც აქვთ ფაიზერის ვაქცინის შიში. პირველი სამი დღის განმავლობაში ვიზუალურად ფაიზერის ვაქცინას შეიძლება მეტად ჰქონდეს გამოხატული გვერდითი მოვლენები. ამის ნუ შეეშინდებათ. ​ფაიზერის ვაქცინის პრობლემა ის არის, რომ რამდენიმე თვის შემდეგ შედარებით მკვეთრად შემცირდა იმუნიტეტი და დასჭირდა ბუსტერი, რაც აჩვენა ზოგიერთი ქვეყნის მაგალითმა,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ბუწაშვილმა „რადიო თავისუფლების“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„რადიო თავისუფლება“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

რამდენიმე მარტივი ჭეშმარიტება, რომელიც, სამწუხაროდ, არ აღმოჩნდა მარტივი და ბევრჯერ გამეორე...
რამდენიმე მარტივი ჭეშმარიტება, რომელიც, სამწუხაროდ, არ აღმოჩნდა მარტივი და ბევრჯერ გამეორებას საჭიროებს - აღნიშნული სათაურით აქვეყნებს პოსტს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი, რომელსაც ​MomsEdu.ge&nbs...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად