Baby Bag

განათლების სამინისტრომ ზოგადი განათლების საბაზო საფეხურის დაძლევის სტრატეგია შეიმუშავა

განათლების სამინისტრომ ზოგადი განათლების საბაზო საფეხურის დაძლევის სტრატეგია შეიმუშავა

საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროში სასწავლო პროცესის მიღმა დარჩენილი ან დარჩენის მაღალი რისკის ქვეშ მყოფი ბავშვების და ახალგაზრდების, ასევე სხვადასხვა საჭიროების მქონე მიზნობრივი ჯგუფების ფორმალურ განათლებაში სრულფასოვანი და ეფექტური ჩართულობის სამოქმედო გეგმის პრეზენტაცია გაიმართა, აქვე შეჯამდა მიმდინარე წლის შედეგებიც. ღონისძიებას დაინტერესებული და ჩართული მხარეები ესწრებოდნენ სხვადასხვა სახელმწიფო, არასამთავრობო და საერთაშორისო ორგანიზაციებიდან.

სკოლის ვადაზე ადრე მიტოვების პრევენციისა და აღნიშნული პრობლემის დაძლევის მიმართულებით, სამინისტრომ დონორ ორგანიზაციებთან ერთად, თანმიმდევრული და ეფექტური საგანმანათლებლო პოლიტიკა გაატარა და UNICEF-ის, „ვორლდ ვიჟენისა” და ევროკავშირის მხარდაჭერით, ზოგადი განათლების საბაზო საფეხურის დაძლევის სტრატეგია შეიმუშავა; განვლილ პერიოდში ,,სკოლის მიღმა დარჩენილი ბავშვების მონიტორინგისა და ფორმალურ განათლებაში ინტეგრაციისთვის“ შეიქმნა უწყებათაშორის ინფორმაციის მიმოცვლის სახელმწიფო პროგრამის პროექტი; ასევე მიუსაფარი ბავშვებისთვის (ე.წ. ქუჩაში მცხოვრები და მომუშავე ბავშვებისთვის) სპეციალური საგანმანათლებლო სერვისი - ,,ტრანზიტული საგანმანათლებლო პროგრამა“ ამოქმედდა.

2018 წელს 130-მდე მიუსაფარი ბავშვი იქნა უზრუნველყოფილი ზოდაგი და პროფესიული განათლების მიღების შესაძლებლობით.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად