Baby Bag

„ძირს რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა,“- ლევან რატიანი 2008 წლის ომის მძიმე ამბებს იხსენებს

„ძირს რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა,“- ლევან რატიანი 2008 წლის ომის მძიმე ამბებს იხსენებს

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ომის დროს ექიმების მიერ გამოჩენილი თავდადების შესახებ ისაუბრა:

„ექიმობა არის ჰუმანური პროფესია. მან უნდა განახორციელოს ეს ჰუმანური აქტი. ერთ-ერთი მაგალითია, თუ როგორ იხსნეს პოლონელმა ექიმებმა 8000 ებრაელი სიკვდილისგან. როგორც არის აღწერილი, ეს ადამიანები საკონცენტრაციო ბანაკში უნდა შეეყვანათ. პოლონელმა ექიმებმა კი ასეთი რამ გააკეთეს: მაშინ ტიფის პანდემია იყო და ექიმებმა ამ ადამიანებს ვაქცინა გაუკეთეს. როდესაც ტესტირება ჩაუტარდათ, აღმოჩნდა, რომ ისინი პოზიტიურები იყვნენ ტიფის ვირუსზე. ასე ეს 8000 ადამიანი გადაურჩა საკონცენტრაციო ბანაკს. სწორედ პოლონელი ექიმების დამსახურებაა 8000 ებრაელის გადარჩენა.“

„2008 წლის ომში ნამდვილად ვიყავი, ექიმად ვმუშაობდი. ეს იყო საშინელება. წარმომიდგენია ამ პერიოდში უკრაინელი ხალხი რას განიცდის. სასწრაფოს ექიმი ვიყავი. ჩვენი ძირითადი ფუნქცია იყო, რომ დაჭრილები გამოგვეყვანა. დაჭრილები გადმოგვყავდა როგორც გორის ჰოსპიტალში ასევე თბილისში. ბრიგადაში ორი ექიმი ვიყავით. როდესაც გორი დაიბომბა, გაჩერდა სასწრაფოს ბრიგადის მანქანა. ასეთი მითითება გვქონდა, რომ ამ ხმის გაგონებაზე აუცილებლად უნდა ჩავსულიყავით ქვევით. ძალიან ახლოს ჩამოვარდა ბომბი, დაახლოებით 50 მეტრში. ორი ექიმი ვიყავით. მეორე ქალბატონი იყო, რომელსაც ჩემხელა შვილები ჰყავდა. რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა. მართალია, მე მისი შვილი არ ვიყავი, მაგრამ დედური ინსტინქტით ასე მოიქცა. მითხრა, რომ შვილები მყავს შენხელა და არ გაინძრე, თავი არ გაანძრიოო. ეს განცდა სულ მახსენდება,“- აღნიშნა ლევან რატიანმა.

წყარო:​ „ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვობიდან არასდროს არ დამილევია სხვისი ჭიქით, ოჯახში ასე გვაქვს მიღებული,“- მადონა კოიძე

გადაცემა „სახალხო კონტროლის“ წამყვანმა მადონა კოიძემ ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მას ბავშვობიდან არასდროს დაულევია სხვისი ჭიქიდან:

„ქუთაისში ბებიას და ბაბუას სახლთან ახლოს იყო ბაღი. იქიდან წამიყვანეს წაღვერში. თვალწინ მაქვს ვარდისფერი, კოპლებიანი ჩითის პერანგი და უზარმაზარი რიგი გოგონების. იქ იყო ერთი სივრცე, სადაც საღამოს გვბანდნენ. ეს ახლაც კი კოშმარად მახსენდება. ეს ჩემთვის იყო მიუღებელი და სტრესული. ბავშვობიდან არასდროს არ დამილევია სხვისი ჭიქით. საერთოდ ოჯახში ასე გვაქვს მიღებული. „მაკბეჩინე, მომიტეხე“- ჩემთვის ეს არ არსებობს. ბავშვობიდან არასდროს არ მქონია ეს. ჩემი შვილიშვილებიც ასეთები არიან.

ყველას ბებიებს და დედებს ვუყვარდი ძალიან. ყველასთვის ვიყავი მაგალითი. ამ დროს ვიყავი ჩუმჩუმელა. შემეძლო დაგეგმვა, ყველაფრის მოფიქრება. მერე ამას უკვე სხვები ახორციელებდნენ. მეც ვერთვებოდი ამაში. დაგეგმვით ძალიან დიდ სიამოვნებას ვიღებდი. ბავშვობიდან ვიყავი ყურადღების მომთხოვნი საკუთარი თავის მიმართ. ვმღეროდი, მეზობლებს შევკრებდი და ვაკეთებდი კონცერტს, ბავშვებს ვიყოლიებდი და იყო ძალიან სახალისო. მიყვარდა ორგანიზებული თამაშები. ვგიჟდებოდი ქალაქობანაზე და ინტელექტუალურ თამაშებზე,“- მოცემულ საკითხზე მადონა კოიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“ 

წაიკითხეთ სრულად