Baby Bag

„თუ ჩაქაფული ხბოს ხორცისგან არის მომზადებული და არა ცხვრისგან, ის მარხვის პერიოდიდან კარგ გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს,“- ენდოკრინოლოგი შოთა ჯანჯღავა

„თუ ჩაქაფული ხბოს ხორცისგან არის მომზადებული და არა ცხვრისგან, ის მარხვის პერიოდიდან კარგ  გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს,“- ენდოკრინოლოგი შოთა ჯანჯღავა

ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ მარხვის დასრულების შემდეგ სწორად კვების წესებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ დროს ადამიანებმა ყველანაირი პროდუქტი არ უნდა მიიღონ:

„მარხვაში ჩვენ აბსოლუტურად სწორად შევდივართ. არის ხორციელი, შემდეგ ყველიერი და შემდეგ გადავდივართ მარხვაში. მარხვის პერიოდში ჩვენი კვება ძირითადად მცენარეულია. მარხვა რომ მთავრდება, ჩვენ ვიწყებთ ყველანაირი საკვები პროდუქტის მიღებას, რაც, რა თქმა უნდა, სწორი არ არის. ენდოკრინოლოგებს ასეთი რეკომენდაციები გვაქვს, რომ პირველ დღეებში ვეცადოთ, რომ ყველაფერი ერთდროულად არ მივირთვათ. აღდგომას წირვიდან სახლში რომ დავბრუნდებით, შეგვიძლია, ერთი ცალი კვერცხი მივირთვათ. ჩვენი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი ამ პერიოდის განმავლობაში სრულიად გადაჩვეულია ცხოველურ პროდუქტს. თან ისეთი პროდუქტები შემოდის, მაგალითად, კვერცხი, რომელსაც ძლიერი ნაღველმდენი ეფექტი აქვს და შეიძლება დაგვეწყოს შებერილობა, სპაზმი.

ამ ყველაფერს ემატება პასკა, რომელიც ძალიან ცხიმიანი პროდუქტია, რაც ძალიან ცუდად მოქმედებს კუჭ-ნაწლავზე. ჩაქაფული თუ არის მომზადებული ხბოს ხორცისგან და არა ცხვრის ხორცისგან, უფრო კარგ გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს მარხვის პერიოდიდან. ბევრი მწვანილი, მოხარშული ხორცი შედარებით დადებითად მიაჩვევს ცილოვან პროდუქტს ჩვენს ორგანიზმს, ვიდრე პასკა.

ჩვენს ორგანიზმს სჭირდება ცხოველური ცილის გარედან მიღება. ეს არ გულისხმობს წითელი ხორცის მიღებას, იგულისხმება ფრინველის ხორცი, ღორის ხორცი. როდესაც ამბობენ, რომ ღორის ხორცში ბევრი ქოლესტერინია, ეს ასე არ არის. თუ ავიღებთ 200 გრამ ღორის ხორცსა და 200 გრამ საქონლის ხორცს, ღორის ხორცში უფრო ნაკლები ქოლესტერინია,“-აღნიშნულ საკითხზე შოთა ჯანჯღავამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად