Baby Bag

5 მარტივი გზა მადის დასაქვეითებლად - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაციები

5 მარტივი გზა მადის დასაქვეითებლად - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაციები

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ მადის დაქვეითების 5 მარტივ მეთოდზე ისაუბრა:

„ძალიან ბევრი ადამიანისთვის მადის დაქვეითება ძალიან დიდ პრობლემას წარმოადგენს, იმიტომ, რომ რასაც ისინი ყოველდღიურად იღებენ, მადას კიდევ უფრო უზრდით. მინდა გაგიზიაროთ 5 მარტივი გზა, თუ როგორ მოაგვაროთ ეს პრობლემა. პირველი რჩევა: თქვენ უნდა მიიღოთ ცილებით რაც შეიძლება მდიდარი საკვები. ასეთი არის ლობიო, ბარდა, კვერცხი, ხორცი. რატომ? იმიტომ, რომ როდესაც იღებთ ცილებით მდიდარ საკვებს, კუჭის ენდოკრინოლოგიური უჯრედები არ გამოიმუშავებს შიმშილის ჰორმონს გრელინს. როდესაც იღებთ ცილოვან საკვებს, გრელინი ძალიან დაბალია.

მიიღეთ ცელულოზით მდიდარი საკვები. ის განსაკუთრებით ბევრია ხილში, ბოსტნეულში, მარცვლეულში. როდესაც ბოჭკოებით მდიდარ საკვებს იღებს, თქვენი ორგანიზმი მას ნაკლებად ინელებს, სანამ ის მსხვილ ნაწლავს არ მიაღწევს. თქვენ გექნებათ სიმაძღრის განცდა, მაგრამ წონაში არ მოიმატებთ.

საკვები რაც შეიძლება ნელა მიიღეთ. როდესაც საკვებს ნელა იღებთ, მცირე-მცირე ულუფებით, ის ასწრებს წვრილ ნაწლავამდე მისვლას. გამომუშავდება ჰორმონი ლეპტინი და მალე დანაყრდები.

თქვენ საკვების წინ უნდა მიიღოთ წყალი. ეს ყველაზე ადვილი გასაკეთებელია. თუ თქვენ საკვების მიღებამდე 2 ჭიქა წყალს დალევთ, ნაკლებ საკვებს მიიღებთ. თუ წყალს ნახევარი საათით ადრე დალევთ. წყალი უკვე დატოვებს კუჭს და მას ეფექტი აღარ ექნება. კუჭის მოცულობა საშუალოდ 1 ლიტრია. ორი ჭიქა მას იმდენად შეავსებს, რომ ნაკლები საკვები დაგჭირდებათ დანაყრებისთვის.

როდესაც საკვებს ამზადებთ, ცხვირი იღებს სხვადასხვა სუნს და ადამიანი უკვე ნაყრდება. თქვენ სუნის ხარჯზე ნაყრდებით. ამიტომაც არის, რომ სახლში დედა, ბებო გააკეთებს საკვებს. ისინი არ ჭამენ საკვებს, ჩვენ - კი. ისინი მზადების პროცესში გრძნობდნენ ამ სუნს და ნაკლებად უნდებათ ამ საკვების მიღება. ისინი უკვე დანაყრდნენ,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „მთავარი დიაგნოზი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „მთავარი დიაგნოზი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა  აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ექვს წლამდე ასაკის ბავშვის რუტინის ჩამოყალიბებაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა უნდა იცოდეს, თუ რას ელიან მისგან ოჯახის უფროსი წევრები:

„ბავშვის მოვლა არის აუცილებელი, მაგრამ არასაკმარისი პირობა მისი აღზრდისთვის. ​აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რას მოელოდებიან მისგან უფროსები ოჯახში. ჩვენ დიდ ოჯახებად ვცხოვრობთ. ხშირად ყველას აქვს თავისი წარმოდგენა, როგორ უნდა მიუდგეს ბავშვს. ჩვენი კატეგორიული რჩევაა, რომ ჩვენ შეიძლება არ ვეთანხმებოდეთ ერთმანეთს, მაგრამ ბავშვის მიმართ გამოყენებულ უნდა იყოს ერთი და იგივე წესი. მე ვეჩხუბები და თქვენ ეფერებით, თქვენ ეფერებით და მე ვეჩხუბები, მე არ ვაძლევ კანფეტს და თქვენ აძლევთ, ეს არის სრულიად დაუშვებელი. ჩვენთვის ბავშვი არის სუბიექტი. ეს არ არის ობიექტი, რომელიც უნდა აიღო, დაბანო, მერე ჩატენო საჭმელი, დააძინო და უყიდო სათამაშო. ეს არ არის ხოლმე საკმარისი. ბავშვი არის სუბიექტი და ორი წლის ბავშვსაც ჩვენ ვუთანხმებთ რუტინულად რას ვაკეთებთ რის მერე.“

თამარ გაგოშიძემ რჩევები მისცა იმ მშობლებს, რომლებსაც ბავშვის დაძინების პრობლემა აქვთ:

„ხშირად უთქვამთ მშობლებს, რომ დაძინება არის კატასტროფა. ჩვენ ვუთანხმებთ ბავშვს, რას რის მერე ვაკეთებთ. ლაპარაკია 2-3 წლის ასაკის ბავშვებზე. შუადღიდან იწყება უკვე ეს. დღის მეორე ნახევრიდან ჩვენ ვეუბნებით, რომ ახლა ვივახშმებთ, ​მერე ვითამაშებთ და ხომ იცი, მერე დავიძინებთ. ეს რეფრენივით გასდევს დაძინებამდე. ბავშვს ეს სულ ესმის და ეს არის განწყობის შემუშავება დაძინებისთვის. ეს რიტუალი არის დაძინების რიტუალი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვს ძილის წინ ეკრანის დრო არ უნდა ჰქონდეს:

„მაგალითად, ვივახშმეთ. არ არის მისაღები, რომ ბავშვს ძილის წინ ჰქონდეს ეკრანის დრო. დაძინებამდე ორი საათით ადრე ბავშვი უნდა იყოს მოშორებული ეკრანს. ეკრანის გარდა შეუძლია ყველაფერი გააკეთოს. ჩვენ ვეუბნებით, ახლა ვითამაშებთ. თუ გაქვთ დრო, თქვენ ეთამაშებით. თუ არ გაქვთ დრო, ეუბნებით, რომ ჯერ შენ ითამაშებ, მე ჩემს საქმეს გავაკეთებ, მერე ვითამაშებთ ერთად. ეს მუდმივად მეორდება. ისე არ არის, რომ მე დღეს ხასიათზე ვარ, ​ან სადმე წავედი, არ ვარ სახლში და ამიტომ გაცდება ჩვენი თამაში. ამას სჭირდება მუდმივობა. რუტინა ეს არის.“

„ბავშვი რას ეუბნები იმას კი არ აქცევს ყურადღებას, როგორ ეუბნები, იმას აქცევს ყურადღებას. მშობელი გეუბნება, რომ არაფრით არ შემიძლია ამის დამორჩილება. ასეთი რამე არ არსებობს. თუ ჩვენ თვალებში შევხედავთ და მშვიდად ვეტყვით: „შეხედე, მე ეს უნდა გავაკეთო, მე ველოდები, რომ შენ ამას გააკეთებ და მე მერე შემოგიერთდები. შენ ყოჩაღი გოგო/ბიჭი ხარ, ძალიან კარგად ითამაშებ,“ აი, ეს არის რუტინა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად