Baby Bag

ბავშვის კვების 7 პრინციპი ევგენი კომაროვსკისგან

ბავშვის კვების 7 პრინციპი ევგენი კომაროვსკისგან

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი მშობლებს ბავშვის კვების 7 მთავარ პრინციპს აცნობს:

1. ნუ შექმნით კვების კულტს. უმადო ბავშვის კვება უსარგებლოა და შესაძლოა, საზიანოც იყოს მისი ჯანმრთელობისთვის. ყველაზე ხშირად ბავშვი უმადობას იმის გამო გრძნობს, რომ ენერგია სათანადოდ არ დაუხარჯავს. ბავშვის მადის გასაძლიერებლად მისი დღის ორგანიზება იმგვარად უნდა მოხდეს, რომ მან მეტად იაქტიუროს და მეტი ენერგია დახარჯოს.

2. გაითვალისწინეთ ბავშვის მხრიდან საკვებზე უარის თქმის მიზეზები. შესაძლოა, ამის უკან კბილის ტკივილი, ცუდი განწყობა ან სხვა მიზეზი დგას. უყურადღებოდ არ დატოვოთ ბავშვის ფიზიკური თუ მენტალური მდგომარეობა, რომელიც უმადობას იწვევს.

3. თუ ბავშვი ავადაა, როგორც წესი, ის კვებაზე უარს ამბობს. ეს ბუნებრივია და ნუ დააძალებთ მას საკვების მიღებას. ორგანიზმი ამ გზით ენერგიას ზოგავს, რათა ინფექციას გაუმკლავდეს. ის ცდილობს, რომ ენერგია საკვების გადამუშვებაზე არ დახარჯოს.

4. კვების რეჟიმი აუცილებლად უნდა არსებობდეს, თუმცა ის არა დროის მიხედვით, არამედ ბავშვის მადისა და საკვების მომზადების განრიგის თანახმად უნდა განსაზღვროთ.

5. ნუ აიძულებთ ბავშვს წვნიანის ჭამას. არაფერი ამყარებს მშობლების მტკიცებას, რომ აუცილებელია ბავშვმა დღეში ერთხელ მაინც მიირთვას ცხელი, წვნიანი კერძი. ათობით ქვეყანაში წვნიანს საერთოდ არ მიირთმევენ, თუმცა ბავშვები ჯანმრთელები იზრდებიან.

6. ბავშვმა ყველაზე უკეთ იცის, როდის და რამდენი უნდა მიირთვას.

7. მივცეთ თუ არა ბავშვს ტკბილეული? ბავშვს ტკბილეულის ზომიერად მიღების შესაძლებლობა უნდა მივცეთ. ტკბილის ჭარბად სიყვარული პანკრეასს საფრთხეს უქმნის ნახშირწყლების სწრაფი დაშლის გამო, თუმცა არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ტკბილეული ენერგიისა და სიხარულის წყაროა. როდესაც ბავშვს ნაყინს ან სხვა ტკბილეულს აძლევთ, უნდა იფიქროთ იმაზე, თუ როგორ დახარჯავს ის მიღებულ ენერგიას.

წყარო:​ tuapsevesti.ru 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა"

,,ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა"

,,საზოგადოებაში ბავშვის თავის დამკვიდრება, მიკუთვნების განცდა არის ყველაზე მთავარი მას შემდეგ, რაც ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მოხდება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ პირველი არხის გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,ასე ორი წლის ასაკიდან ბავშვი გამოეჯაჭვება ოჯახს და აღმოაჩენს, რომ საკუთარი ,,მე" გააჩნია. აქედან უკვე იწყება მისი მოგზაურობა სრულიად სხვა სამყაროში., როდესაც მან ამ სამყაროს კეთილგანწყობა უნდა დაიმსახუროს. უკვე მას უყურებს უკუკავშირის თვალსაზრისით. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მექანიზმარია - როგორი ვარ მე, კარგი თუ ცუდი. ეს მოგზაურობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი ბავშვის შემდგომ პიროვნულად ჩამოყალიბებაში. აქ გარემოს აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. ბავშვები მიმბაძველი არსებები არიან. ისინი უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება. ეს არ არის ამბის მიტანა. გადავიტანოს ეს გულწრფელობის რანგში იმიტომ, რომ შემდეგ ხდება ხოლმე ძალიან სერიოზული პრობლემები, როდესაც ბავშვი ვერ ამბობს რაიმეს ვერავისთან და ამას მოჰყვება ხოლმე კატასტროფული შედეგები. ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორი იქნება ჩვენი რეაგირება. ის უნდა იყოს შემეცნებითი - რა მოხდა? ეს უნდა გავარკვიოთ და გადავიტანოთ აღწერით პლანში. ბავშვი უნდა მოჰყვეს, რა მოხდა, რა იგრძნო. ცხადია, ეს მისი ინტერპრეტაციაა. 

სკოლასა და საბავშვო ბაღთან მშობლის თანამშრომლობა არის გადამწყვეტი ფაქტორი ბავშვის ინტერესიდან გამომდინარე. არ უნდა შეგვეშინდეს, არ უნდა დაგvეზაროს, არა იმიტომ, რომ, მაგალითად, ჩვენ რაიმე დავაბრალოთ სკოლას, მასწავლებელს, სხვა მშობელს, უბრალოდ, უნდა გამოვიძიოთ - რა ხდება. იქიდან ხშირად შესაძლოა, მტრული დამოკიდებულება იყოს სხვა მშობლისგან, მასწავლებლისგან, რადგან ყველას აქვს თავდაცვითი მომენტი, რომ ვინმემ რამე არ დამაბრალოს და ვინმემ არ იფიქროს, რომ მე შეცდომა დავუშვი. აქ მივდივართ საზოგადოებაში ყველაზე მთავარ ღირებულებასთან - შეცდომის უარყოფასთან", - აღნიშნა გაგოშიძემ.

წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად