Baby Bag

„თუ არ უყვარს ბავშვს, ნუ აჭმევთ წვნიანს,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„თუ არ უყვარს ბავშვს, ნუ აჭმევთ წვნიანს,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა მოსახლეობაში კვებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მცდარი დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად არასწორად თვლიან, რომ მათი შვილი უჭმელია:

​კვებასთან დაკავშირებით ჩვენს მოსახლეობაში ძალიან განსხვავებული აზრია. ამას მე ხშირად „ქართულ სინდრომს“ ვეძახი. ზოგჯერ შეიძლება ერთი წლის ასაკის ბავშვი 16 კილოგრამს იწონიდეს და მშობელმა წამიყენოს პრეტენზია, რომ ჩემი შვილი უჭმელია. შეიძლება ბავშვმა არ ჭამოს პური, არ ჭამოს ტკბილეული. თუ თავიდანვე არ მივაჩვევთ ბავშვს, რომ ტკბილი, შოკოლადი მიიღოს ყოველ დღე და დავუდებთ წინ, ბავშვი ამას არ შეიყვარებს. თუმცა ბავშვი ამის გარეშე არ არსებობს. როგორც წახალისება, შეიძლება, თორემ შევეცადოთ, რომ ტკბილი შევზღუდოთ.“

ინგა მამუჩიშვილის თქმით, არიან ბავშვები, რომლებიც ცოტას მიირთმევენ, მაგრამ ჯანსაღად იკვებებიან:

„ფუნთუშეული უნდა შევზღუდოთ, გამომდინარე იქიდან, რომ ​ჩვენ თავიდანვე უჯრედის მეტაბოლურ ცვლაში ცუდად ვერევით და შეიძლება, რომ შემდგომში უკვე სავალალო შედეგები მივიღოთ ამასთან დაკავშირებით. არიან ბავშვები, რომლებიც ძალიან ცოტას ჭამენ, მაგრამ ჭამენ ძალიან ჯანსაღ საკვებს, იღებენ ხილს, ბოსტნეულს, მცირე რაოდენობით ხორცს, რძის ნაწარმს. მცირე ულუფებით და ხშირ-ხშირად იკვებებიან. ვიზუალს რაც შეეხება, მშობლებს ვეუბნები ხოლმე: „შეხედეთ გენეტიკასაც.“ აფასებენ ასე, რომ ჩემი შვილი ძალიან გამხდარია. ამ დროს დედაც და მამაც, ბებიები-ბაბუები ნატიფი აღნაგობის არიან, შესაბამისად იქნება ბავშვიც გამხდარი.“

​მთავარია ბავშვი იყოს ჯანმრთელი. შევეცადოთ, რომ ბავშვი ვკვებოთ სწორად. მივაწოდოთ დღის განმავლობაში სასარგებლო პროდუქტები მცირე-მცირე ულუფებით მაინც. არ არის აუცილებელი, რომ უკან გადმოღვრილი წვნიანი ბავშვს ისევ ჩავასხათ პირში. თუ არ უყვარს ბავშვს, ნუ აჭმევთ ამ წვნიანს. ძალადობა კვებაში არის საშინელება. მყავს 15-16 წლის პაციენტები, რომლებსაც აძალებდნენ წვნიანს 2 წლის ასაკში და ეს ბავშვები ახლაც არ ჭამენ წვნიანს, მხოლოდ იმიტომ, რომ ის ახსოვთ. დაილექა მეხსიერებაში ეს ყველაფერი და წამოვიდა წინა პლანზე. მე არ ვარ წვნიანის წინააღმდეგი არავითარ შემთხვევაში. თუ მიირთმევს ბავშვი, დიდი სიამოვნებით მიირთვას, მაგრამ მე უფრო მომხრე ვარ იმისა, რომ ბავშვმა მიიღოს ცოცხალი სახით ვიტამინები. ხარშვის შედეგად იკარგება ვიტამინური ბალანსი და ცოცხალ ბოსტნეულსა და ხილში უფრო მეტია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,პურით, კარტოფილით და მაკარონით კუჭის ამოვსება სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვის ორგანიზ...
,,შიმშილობენ ბავშვებიც და მოზრდილებიც!!!ნამდვილად შიმშილობენ!!! პურით,კარტოფილით და მაკარონით კუჭის ამოვსება სულაც არ ნიშნავს იმას,რომ ბავშვის ორგანიზმმა მისთვის საჭირო ძირითადი ინგრედიენტები,ვიტამინე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად