Baby Bag

რა პირობებს სთავაზობს განათლების სამინისტრო საპენსიო ასაკის პედაგოგებს

რა პირობებს სთავაზობს განათლების სამინისტრო საპენსიო ასაკის პედაგოგებს

„საპენსიო ასაკის ღვაწლმოსილ პედაგოგებს, რომელთაც არ ექნებათ მინიმალური კომპეტენციის დადასტურების, სტატუსის ამაღლების და შესაბამისად პროფესიული საქმიანობის გაგრძელების სურვილი, ეძლევათ პრივილეგია მათი ნებაყოფლობითი არჩევანის საფუძველზე 2019 წელს სახელმწიფოსგან მიიღონ ერთჯერადი ფულადი ჯილდო - ორი წლის ჯამური ხელფასი,“ - ამის შესახებ განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრმა მიხეილ ბატიაშვილმა დღეს გამართულ ბრიფინგზე განაცხადა.

მისივე თქმით, პედაგოგებს მთელი სიცოცხლის განმავლობაში შეუნარჩუნდებათ ჯანმრთელობის დაზღვევის პაკეტი (საჯარო სკოლების მასწავლებელთა ჯანმრთელობის სადაზღვევო ვაუჩერის პირობების შენარჩუნებით). 

2019 წლის განმავლობაში, საპენსიო ასაკის პრაქტიკოს მასწავლებელს სახელწიფოს მიერ შეთავაზებული ჯილდოს მიღების სურვილის გამოხატვის შესაძლებლობა რამდენიმე შემთხვევაში ექნება:

  • თუ მასწავლებელს არ აქვს მინიმალური კომპეტენციის დადასტურების სურვილი, ამის შესახებ უნდა განაცხადოს 2019 წლის მაისის ბოლომდე;
  •  თუ მასწავლებელი ვერ დააკმაყოფილებს მინიმალურ კომპეტენციას, ჯილდოს მიღების სურვილის შესახებ უნდა გვაცნობოს 2019 წლის ბოლომდე;

  • თუ მასწავლებელს არ აქვს სურვილი ან ვერ დაადასტურებს მინიმალურ კომპეტენციას განმეორებითი მცდელობისას, ან თუ მასწავლებელს აქვს მინიმალური კომპეტენცია დადასტურებული, მაგრამ არ სურს, რომ აიმაღლოს სტატუსი - ჯილდოს მიღების სურვილის შესახებ 2019 წლის ბოლომდე უნდა განაცხადოს;

  • სახელმწიფო ჯილდოს გაცემა დაიწყება არაუგვიანეს 2019 წლის სექტემბრისა.

საპენსიო ასაკის პრაქტიკოს პედაგოგებს ორჯერ ეძლევა შესაძლებლობა, დაადასტურონ მინიმალური კომპეტენცია და აიმაღლონ სტატუსი. ორივე გამოცდის წარუმატებლად ჩაბარების შემთხვევაშიც კი მათ შეეძლებათ ისარგებლონ მინიჭებული პრივილეგიით და მიიღონ სახელმწიფო ჯილდო 2019 წლის შემოდგომაზე.

ყველა ის პრაქტიკოსი მასწავლებელი, რომელიც 2019 წლის ბოლომდე ვერც ერთი შესაძლებლობის ფარგლებში ვერ დაადასტურებს მინიმალურ კომპეტენციას და ვერ აიმაღლებს სტატუსს, შეძლებს პროფესიული საქმიანობის გაგრძელებას სკოლის საჭიროებიდან გამომდინარე - დროებითი ხელშეკრულების საფუძველზე ხელფასის შენარჩუნებით.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სკოლის პერიოდი გაიხსენა და მასწავლებლის შესახებ ისაუბრა, რომელმაც მას საკუთარი თავის რწმენა დაუბრუნა: 

,,სწავლა ყველა ბავშვს უყვარს, მაგრამ ვაძულებთ. მეც შემაძულეს. რუსული არ გამაგებინა მასწავლებელმა და მომაყარა ორიანები, მათემატიკაში რაღაც ვერ გავიგე, ისევ ორიანები, მერე ფიზიკა, ქიმია, ვერ ვიგებდი ამ საგნებს და დამხმარე არავინ არ მყავდა. დაშინებული ვიყავი, მეგონა ვერაფერს ვერ ვისწავლიდი. ასე გადავედი მე-6 კლასში ორიანებით. მე-7 კლასშიც ოროსანი გახლდით. მე ახლა იმ ორიანებს ძალიან ვაფასებ, იმ ორიანებმა იყო და იმის გაგებამ, რომ თუ მე არა, მაშ, ვინ მიშველის მე. იმ ორიანებიდან რომ ამოვძვერი, მაშინ გავხდი კაცი. შემდეგ უკვე კარგი მოხდა. მოვიდა მასწავლებელი, რომელიც ჩემთვის იყო დაბადებული, ასე მეგონა მე.''

,,მე ასეთი წარმოდგენა მაქვს, რომ ყველა ბავშვს ერთი მასწავლებელი მოუვა ცხოვრებაში და ყველა მასწავლებელი ერთი ბავშვისთვის არის გაჩენილი ქვეყანაზე, არა იმიტომ რომ თაობები გაზარდოს, არა, ერთი უნდა გაზარდოს. რომელია ეს ერთი, მასწავლებელმა არ იცის, ამიტომ ყველას ისე უნდა მოექცეს, როგორც ერთს. ასეთი მასწავლებელი მომადგა მე, როდესაც ვიყავი მე-7 კლასში, ვარვარო ვარდიაშვილი, ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი იყო. მან დამიწერა პირველი ხუთიანები.''

,,არ მეკუთვნოდა და დამიწერა, არ ვიცი რატომ, მას თავისი განზრახვები ჰქონდა. ამ ხუთაინებმა ფრთები შემასხა, მაშ, შემძლებია. რაც მთავარია, ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო. მასწავლებლის სიყვარულმა გადამაწყვეტინა, რომ ეს ორიანები რაღაცნაირად მომესპო. დავიწყე ჯერ ყველაფრის ზეპირად სწავლა, ზეპირობამ ორიანები გააქრო, სამიანები გააჩინა. მერე ნაზეპირები კიდეც გავიცნობიერე, მე-7 კლასში 4-იანები და 5-იანები მყავდა, მე-9 კლასში უკვე ხუთოსანი ვიყავი, მარტო რუსულში ვიყავი ოროსანი. ვარო მასწავლებელმა ჩემი თავის რწმენა დამიბრუნა, ჩემი თავი მუჭში დავისვი და მაგრად მოვუჭირე ხელი. დედას არ შეეძლო დამხმარებოდა, სხვა მასწავლებლები ამის გამო თავს არ იკლავდნენ. ერთადერთი ვარვარა მასწავლებელი დედის მსგავსი იყო,'' - აღნიშნულის შესახებ აკადემიკოსმა შალვა  ამონაშვილმა გადაცემაში ​„დროება“ ისაუბრა.

წაიკითხეთ სრულად