Baby Bag

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პოსტკოვიდის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია ფსიქიკისა და ფსიქოლოგიური ასპექტების შეცვლა,“- ყარამან ფაღავას რეკომენდაციები მშობლებს

„პოსტკოვიდის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია ფსიქიკისა და ფსიქოლოგიური ასპექტების შეცვლა,“- ყარამან ფაღავას რეკომენდაციები მშობლებს

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ბავშვებში პოსტკოვიდის ერთ-ერთ სიმპტომზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვებს კოვიდის შემდეგ ფსიქოლოგიური ასპექტების შეცვლა ახასიათებთ:

„პოსტკოვიდური სინდრომის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი სწორედ ეს არის, ფსიქიკისა და ფსიქოლოგიური ასპექტების შეცვლა, შესაბამისად ქცევის. ამას რა ეშველება? წამლის იმედი მაინცდამაინც არ მაქვს. ამას სჭირდება ქცევითი თერაპია. პირველ რიგში, მეტი ყურადღება, მეტი ალერსი, მეტი გართობა. გართობაში არ ვგულისხმობ მეტ სათამაშოს. მამას, დედას თუ სცალია, უნდა მოხდეს ბავშვის აგრესიის გადართვა.“

​ბავშვებში არის ასევე ეჭვიანობის მომენტი. ბავშვს უნდა ვუთხრათ, რომ გეყოლება დაიკო ან ძამიკო, შენ უფროსი ხარ, შენ პირველი ხარ, შენ ყველაზე საყვარელი ხარ, შენ მომეხმარები, შენ უნდა დაიცვა პატარა. ბავშვები ამას ძალიან კარგად იგებენ. ჩემს ახლობელს გოგონა ჰყავდა პირველი, მეორე ბიჭი ეყოლა. ბავშვმა უთხრა, ახლა, ალბათ, ნაკლებად გეყვარებითო. მამამ უთხრა, შენ ჩემი ყველაზე დიდი სიყვარული ხარო, ბავშვი დაწყნარდა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად