Baby Bag

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული მოცემულობა უნდა მოვახერხოთ მოზარდთან ურთიერთობაში,“ -...
​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მოზარდთან ურთიერთობაში სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული გამოყენების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:„სიყვარულისა და სიმკაცრის ერთდროული მოცემულობა უნდა მოვახერხოთ მოზარდთან ურთიერთობაშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა იცის თვითონ მისი სიმაძღრის ზღურბლი, მას საკვები არ უნდა დავაძალოთ,“ - ბავშვთა ენდოკრინოლოგი ეკატერინე კვარაცხელია

„ბავშვმა იცის თვითონ მისი სიმაძღრის ზღურბლი, მას საკვები არ უნდა დავაძალოთ,“ - ბავშვთა ენდოკრინოლოგი ეკატერინე კვარაცხელია

ბავშვთა და მოზარდთა ენდოკრინოლოგმა ეკატერინე კვარაცხელიამ ბავშვებში ჭარბი წონის გამომწვევ ფაქტორებზე ისაუბრა და მშობლებს მოუწოდა ბავშვებს საკვები არ დააძალონ:

„ვიცით, რომ ძუძუთი კვება ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია. როდესაც ჩვენთან მოდის პაციენტი სხეულის ჭარბი მასით, აუცილებლად ვეკითხებით ძუძუთი კვების არსებობას ანამნეზში. ვიცით, რომ მინიმუმ ექვს თვემდე უნდა იყოს ძუძუთი კვება. ეს არის ერთ-ერთი პრევენციული ღონისძიება.

მნიშვნელოვანია 1 წლამდე პერიოდში მშობლის მიერ ბავშვის კვებითი ქცევის ჩამოყალიბება და ბავშვისთვის საკვების დაძლება. ეს უნდა იცოდეს ყველა მშობელმა, რომ ბავშვმა იცის თვითონ მისი სიმაძღრის ზღურბლი. მას არ უნდა დავაძალოთ იმაზე მეტი საკვები, ვიდრე თავად უნდა. რას შეჭამს ბავშვი, ეს არის მშობელზე დამოკიდებული, მაგრამ რამდენს შეჭამს, ეს უნდა გადაწყვიტოს ბავშვმა. რა თქმა უნდა, იგულისხმება რაციონალურ ფარგლებში.

არიან ბავშვები, რომლებიც უკიდურესად მცირე ულუფებით იკვებებიან, მაგრამ უხშირეს შემთხვევაში ბავშვი ამას თვითონ აკონტროლებს. თუ ბავშვი ჭარბად იკვებება, მისი ყურადღება უნდა გადავიტანოთ. თუ ის მუდმივად სახლშია და მაცივართანაა, ამის რეგულირება უნდა მოხდეს. ის ფიზიკურად უნდა დავტვირთოთ და აბსოლუტურად სხვა გარემოში გავიყვანოთ, სადაც არ ახსენდება საკვები. მნიშვნელოვანია, რითი წაიხემსებს ბავშვი. ეკრანთან გატარებული დრო აუცილებლად პირდაპირპროპორციულია სხეულის მასის ინდექსის. თუ ბავშვი ეკრანთან ერთ საათზე ნაკლებ დროს ატარებს, ჭარბი წონის რისკი გაცილებით ნაკლებია. თუ ბავშვი 2-3-4 საათზე მეტს ატარებს ეკრანთან, იქ ძალიან იმატებს სიმსუქნისა და ჭარბი წონის რისკი,“- მოცემულ საკითხზე ეკატერინე კვარაცხელიამ „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „შუადღე Live” ისაუბრა.

წყარო: ​„შუადღე Live”

წაიკითხეთ სრულად